راهنمای کلی در مورد عملکرد آشکارساز حرکت

در کنار سنسورهای در و پنجره، آشکارسازهای حرکتی از ضروریات سیستم امنیتی خانه هستند. در حالی که حسگرهای در و پنجره، اگر شخصی به طور فعال وارد خانه شما شود، به شما اطلاع می‌دهند، حسگرهای حرکتی اگر شخصی در داخل یا اطراف خانه شما پرسه بزند، به شما هشدار می‌دهند. اگرچه انواع مختلفی از آشکارسازهای حرکتی وجود دارد، اما بیشتر آنها برای شناسایی متجاوزان به فناوری‌های مشابهی متکی هستند: آن‌ها تغییرات کوچکی را، در مواردی مانند دما، لرزش یا تشعشع، در فضاهایی که پوشش می‌دهند، دریافت می‌کنند.

انواع مختلفی از دستگاه‌های امنیتی از حسگرهای حرکتی استفاده می‌کنند. برخی از محبوب‌ترین فرم‌ها عبارتند از آشکارسازهای حرکتی مسیر، چراغ‌های سیلاب فعال شده، دوربین‌های آشکارساز حرکت بیرونی و آشکارسازهای حرکتی داخلی. می‌توانید از حسگرهای حرکتی برای روشن کردن خودکار چراغ هنگام نزدیک شدن به خانه‌تان، به صدا درآوردن زنگ هشدار هنگام تشخیص حرکت در اتاق نشیمن، یا راه‌اندازی دوربین حسگر حرکت برای شروع ضبط وقتی که شخصی وارد خانه‌تان می‌شود، استفاده کنید.

هشدارهای کاذب را کاهش دهید

برای کاهش آلارم‌های کاذب مربوط به جنبده‌ها، آشکارسازهای حرکتی ایمنی حیوانات خانگی را انتخاب کنید.

سنسورهای حرکتی چگونه کار می‌کنند؟

انواع مختلفی از فناوری حسگر حرکت وجود دارد. فراصوت فعال و مادون قرمز غیرفعال (PIR) دو گزینه محبوب هستند، اگرچه آشکارسازهای مایکروویو، توموگرافی و فناوری دوگانه نیز سهمی از بازار را به خود اختصاص می‌دهند.

یک آشکارساز حرکت اولتراسونیک فعال امواج صوتی اولتراسونیک را ساطع می‌کند که از اجسام منعکس شده و به نقطه انتشار اولیه بازمی‌گردد. هنگامی که یک جسم متحرک امواج را مختل می‌کند، سنسور عمل مورد نظر را فعال می‌کند و آن را کامل می‌کند، خواه چراغ را روشن کند یا زنگ خطر را به صدا درآورد.

دوربین‌های تشخیص حرکت، چراغ‌ها و حسگرهای مورد استفاده در سیستم‌های امنیتی خانه عموماً به سنسورهای PIR متکی هستند. اینها انرژی مادون قرمز را که انسان و حیوانات به صورت گرما آزاد می‌کنند، شناسایی می‌کنند. اگر حسگر حرکت افزایش انرژی مادون قرمز را تشخیص دهد، به این معنی که شخصی به سنسور نزدیک شده یا در محدوده آن راه رفته‌است، پنل کنترل امنیتی خانه را مطلع می‌کند و زنگ هشدار به صدا در می‌آید. سنسورهای PIR را می‌توان طوری تنظیم کرد که تغییرات کوچک در انرژی مادون قرمز را نادیده بگیرد، بنابراین اگر گربه یا سگ خانواده از کنار آن عبور کند یا دمای خانه کمی نوسان داشته باشد، زنگ هشداری را ایجاد نکنند.

برخی دیگر از حسگرها از فناوری‌های مایکروویو یا توموگرافی استفاده می‌کنند که هر دو امواج تشعشع را منتشر می‌کنند، مایکروویو و الکترومغناطیسی. وقتی کسی یا چیزی امواج تشعشع را مختل می‌کند، سنسور زنگ خطر را به صدا در می‌آورد.

آشکارسازهای با فناوری دوگانه، همانطور که از نامشان پیداست، حسگرهایی هستند که برای تماشای حرکت به دو فناوری مختلف تشخیص حرکت متکی هستند. اینها نسبت به آلارم‌های کاذب کمی نفوذناپذیرتر هستند، زیرا برای به صدا درآمدن زنگ هر دو فناوری باید خاموش شوند.
زنگ‌های ویدیویی به عنوان حسگرهای حرکتی در فضای باز عمل می‌کنند.

نصب آشکارسازهای حرکتی

از آنجایی که حسگرهای حرکتی برد محدودی از 50 تا 80 فوت دارند، شما می‌خواهید چندین سنسور را در اطراف خانه خود قرار دهید، به خصوص در مناطقی که افراد اغلب در آن راه می‌روند، مانند راهروها، راه پله‌ها، اتاق نشیمن و اتاق خواب. از آنجایی که حسگر حرکتی ممکن است برای تشخیص فردی که مستقیماً به سمت آن راه م‌ رود کار سخت تری داشته باشد، بهتر است دستگاه را در کنار راهرویی قرار دهید که سارق به موازات آن راه برود.

هنگام تصمیم‌گیری در محل قرار دادن هر سنسور، مطمئن شوید که آنها حداقل 10 فوت از پنجره‌های روشن، رادیاتورها و دریچه‌های گرمایش فاصله دارند، زیرا تغییرات ناگهانی دما یا جریان هوای مربوط به تهویه مطبوع ممکن است باعث ایجاد هشدار کاذب شود.

منبع:
https://www.safewise.com/home-security-faq/how-motion-detectors-work/