در بخش اول و دوم به بررسی تعریف کلی ساختمان‌های هوشمند و تعاریف موجود بین‌المللی پرداختیم. در بخش سوم فناوری‌های هوشمند را بررسی کردیم. در این بخش مقاله را با موضوع KPIهای ساختمان‌های هوشمند در مناطق مختلف ادامه می‌دهیم.

4.KPIهای ساختمان‌های هوشمند در مناطق مختلف

4.1 ویژگی‌های اساسی در اروپا و آمریکای شمالی

مفهوم ساختمان‌های هوشمند به عنوان بخشی از شهر هوشمند در سال‌های اخیر در عرصه سیاست اروپا کاملاً مد شده‌است. به نظر می‌رسد تمرکز آن بر نقش زیرساخت ICT باشد، اگرچه تحقیقات زیادی نیز در مورد نقش سرمایه انسانی/آموزش و مفاهیم زیست محیطی انجام شده‌است. کشورهای اروپایی بر نقش نوآوری در بخش‌های ICT تاکید می‌کنند و ابزاری برای شناسایی شاخص‌های ثابت ارائه می‌دهند، بنابراین چارچوبی از تحلیل برای هوشمندی شکل می‌دهند.
در این زمینه، اهداف بلندپروازانه‌ای برای سال 2020 با هدف تقویت اقتصاد اروپا به سمت مسیرهای انرژی بسیار پایدار تعیین شده‌است. این سیاست اولین گام قاطع در جهت دستیابی به هدف اقتصاد کم کربن است و در عین حال انرژی مصرف شده را ایمن تر، رقابتی تر و پایدارتر می‌کند. در واقع، دستورالعمل 2010/31/EU با هدف نهایی اطمینان از اینکه انرژی تمام ساختمان‌های جدید تا سال 2020 تقریباً صفر است، ترویج می‌کند.

در طول 20 سال گذشته، درک ابزارهای ارزیابی پایداری ساختمان که نقش مهمی در ترویج و هدایت توسعه پایدار در سطح ساختمان دارند، به طور فزاینده ای مهم بوده‌است. در اروپا، با گذشت زمان، این ابزارها به نقشه راه پروژه‌هایی تبدیل شدند که می‌خواستند عملکرد بالاتری را ارائه دهند، چه برای تمایز بازار، منافع درک شده برای ساکنان، مأموریت سازمانی یا صرفه‌جویی در هزینه‌های بلندمدت. این ابزارها اشتراکات زیادی دارند، اما تفاوت‌های شواهدی در حوزه، رویکرد و گزارش نیز دارند. آن‌ها از معیارهای قابل اندازه‌گیری استفاده می‌کنند که با مدل توسعه پایدار همسو می‌شوند و شاخص‌هایی را به‌عنوان پایه‌ای برای اندازه‌گیری عملکرد در برابر استانداردها فراهم می‌کنند. در آمریکای شمالی، ظهور مفهوم ساختمان‌ هوشمند به دهه 1980 برمی‌گردد.

با نگاهی به انجمن ساختمان‌های خودکار قاره‌ای (CABA)، که در سال 1988 در آمریکای شمالی تأسیس شد، توسعه استانداردها و شاخص‌های صنعتی، و ابتکارات بین رشته‌ای در جهت توسعه ساختمان‌های هوشمند به طور مداوم مشاهده شده‌است. آمریکای شمالی به ویژه ایالات متحده آمریکا بر اهمیت عملکرد و مقرون به صرفه بودن تأکید دارد، بنابراین، فناوری‌های مختلفی برای پشتیبانی از این امر توسعه یافته‌اند. ویژگی دیگر ساختمان‌های هوشمند در آمریکای شمالی اتصال محکم ساختمان‌ها با فناوری اطلاعات پیشرفته و نوآورانه است.

به عنوان مثال، با توجه به شورای ساختمانی یکپارچه و هوشمند CABA (IIBC) که اتوماسیون ساختمان‌های بزرگتر را ترویج می‌کند، یک برنامه رتبه بندی هوشمند اتوماسیون ساختمان مبتنی بر وب (BiQ) توسعه داده شده‌است که همگرایی فناوری اطلاعات را به تمام سیستم‌های ساختمان نشان می‌دهد و در عین حال به هوشمندی ساختمان‌ها رتبه بندی می‌کند. اتوماسیون‌های ساختمانی در جهت شناسایی اطلاعات کافی برای هدایت تصمیم گیری‌ها و عملیات آینده و افزایش هوش در صنعت معماری، مهندسی و ساخت و ساز. نرخ پذیرش سیستم‌های هوشمندسازی و اتوماسیون ساختمان به طور چشمگیری در آمریکای شمالی در حال افزایش است و در نتیجه تعداد ساختمان‌هایی با سیستم‌ها و کنترل‌های یکپارچه ساختمانی افزایش می‌یابد.

نکته کلیدی یادگیری در اینجا این است که انتخاب شاخص‌ها ویژگی‌های ارزیابی و در نتیجه انواع گزینه‌های در نظر گرفته شده و انتخاب شده در تصمیم گیری را تعیین می‌کند. این می‌تواند چشم‌انداز تصویر بزرگ‌تر را از دست بدهد و ذینفعان ساختمان باید هر از چند گاهی یک گام به عقب بردارند تا در مورد مرتبط بودن شاخص‌ها فکر کنند. به طور کلی، ویژگی‌های کلیدی، مؤلفه‌ها و شاخص‌های عملکرد مرتبط با ساختمان‌ هوشمند در جدول 2 گزارش شده‌است.

4.2 ویژگی‌های اساسی در آسیای جنوب شرقی (مالزی و سنگاپور)

شهرها و مناطق شهری در آسیای جنوب شرقی، به ویژه مالزی و سنگاپور، در نتیجه جهانی شدن، سیستم‌های هوشمند در حال ظهور و نفوذ فناوری اطلاعات و ارتباطات به سرعت در حال تکامل هستند. در سالهای اخیر، تلاش‌های قابل توجهی برای ادغام مفاهیم طراحی هوشمند و پایدار در برنامه ریزی آینده شهرها در مالزی و سنگاپور مشاهده شده‌است. با این وجود، نحوه اجرای مفاهیم و سیاست‌های مربوطه هنوز مبهم و بحث برانگیز است.

مفهوم ساختمان‌های هوشمند در مالزی و سنگاپور اساساً با مفهوم طراحی سبز و توسعه پایدار در هم تنیده است. طراحی هوشمند در این زمینه‌ها به عنوان استعاره‌ای چند بعدی برای ایجاد ساختمان‌هایی مشخص می‌شود که به‌جای اینکه منحصراً با فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات و فناوری‌های دیجیتال مرتبط باشند، به‌عنوان سبز و سازگار با محیط زیست شناخته می‌شوند. در سنگاپور، ساختمان‌های هوشمند عمدتاً بر اساس مؤلفه‌های کلیدی «اتوماسیون» و «سیستم‌های با فناوری پیشرفته» شناسایی می‌شوند. در مالزی، ساختمان‌های هوشمند بیشتر تحت تأثیر شاخص‌های پایدار هستند.

به سال 1999، تئوری تبدیل سنگاپور به جزیره‌ای هوشمند از طریق ادغام فناوری اطلاعات و ارتباطات برای توسعه یک شهر هوشمند ارائه شد. از طرف دیگر، گنجاندن فناوری اطلاعات و ارتباطات و فناوری‌های پیشرفته به همراه ایجاد زیرساخت‌های هوشمند برای توسعه شهرهای ابرهوشمند در مالزی مشاهده شد، در حالی که هدف‌گذاری برای اطمینان از سطح پیشرفته‌ای از توسعه‌های پایدار بود.

با اشاره به برنامه کالبدی ملی 2025 و برنامه ملی شهرسازی 2006، سیاست‌ها و راهبردهای برنامه ریزی برای توسعه جوامع و شهرهای هوشمند و پایدار با هشت ماژول اساسی شامل:

شکل‌دهی چارچوب فضایی ملی، ارتقای رقابت‌پذیری اقتصادی ملی، نوسازی بخش کشاورزی، تقویت توسعه گردشگری، مدیریت سکونتگاه‌های انسانی، حفاظت از حیات وحش و منابع طبیعی، یکپارچه‌سازی تمامی شبکه‌های حمل و نقل ملی و نصب زیرساخت‌های مناسب.

با نگاهی جامع به ماهیت ساختمان‌های هوشمند در مالزی و سنگاپور، استنباط می‌شود که پیامدهای زیست‌محیطی، ابعاد اجتماعی و پیامدهای اقتصادی می‌تواند به عنوان یک چارچوب ایده‌آل ایده‌آل تبدیل شود. برای حمایت از این تفکر، مطالعات اخیر در مالزی ادعا می‌کنند که ساختمان‌های هوشمند علاوه بر هماهنگی با فناوری‌های پیشرفته، باید از نظر فرهنگی و محیطی پاسخگو باشند تا سطح بالایی از رضایت کاربران را تضمین کنند. بنابراین، کاربرد ساختمان‌های هوشمند در این زمینه‌ها فراتر از سطح یکپارچگی های تکنولوژیکی است و هر نوع ساختمانی را در بر می گیرد که به بافت، محیط و جامعه پاسخگو باشد.

هدف و گسترش ساختمان‌های هوشمند به یک عملکرد خاص محدود نمی‌شود، بلکه در عوض، سه اصل کلیدی برای ساختمان‌های هوشمند به عنوان سیستم‌های مخابراتی کافی، زیرساخت شبکه‌های پیشرفته و سیستم‌های کنترل خودکار در حال ظهور تنظیم شده‌است.

در بخش بعد به ادامه مبحث KPIهای ساختمان‌های هوشمند در مناطق مختلف می‌پردازیم.

منبع:

https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/00038628.2015.1079164