در بخش‌های قبل مقاله به معرفی سیستم ساختمان هوشمند و بررسی طرح و شمای کلی سیستم پرداختیم. در ادامه ویژگی‌های ساختمان هوشمند را بررسی می‌کنیم.

این مقاله یک روش روتر بر اساس پخش انرژی و سربار ارتباط (ECCR) طراحی می کند. این روش از انرژی باقیمانده گره‌ها و سربار ارتباط به عنوان وزنه برای رقابت با جمع آوری گره‌ها استفاده می‌کند و از گره‌های انرژی بالاتر به عنوان گره‌های جمع آوری کننده استفاده می‌کند. این گره‌ها یک مرحله مسابقه را اجرا می‌کنند تا میانگین مصرف انرژی متعادل شود. علاوه بر این قابلیت اطمینان و جهش‌ها یک توپولوژی را ایجاد می‌کند، به طوری که میانگین ارزش انتظار نرخ موفقیت و مصرف انرژی (DECEC) را کاهش می‌دهد. در شبکه شلوغ می‌تواند به طور موثر مصرف انرژی گره‌های جمع آوری را کاهش دهد. در مقایسه با الگوریتم روتر مبتنی بر انرژی، این الگوریتم نه تنها می‌تواند در مصرف انرژی صرفه جویی کند، بلکه قابلیت اطمینان اتصالات توپولوژیکی را نیز تضمین می‌کند. نتیجه مقایسه در شکل زیر نشان داده شده است. بنابراین، می‌تواند طول عمر شبکه را طولانی کند و برای استفاده از شبکه حسگر بی سیم در ساختمان هوشمند مناسب است.

لایه زیرساخت از دستگاه‌های اینترنت اشیا برای تشکیل شبکه حسگر بی سیم استفاده می‌کند. این فرمت داده یکنواخت است و می‌تواند زمینه اتصال سیستم‌های مختلف را فراهم آورد. علاوه بر این شبکه حسگر بی سیم از روش شبکه مناسب پروتکل حمل و نقل و پروتکل مسیریابی استفاده می‌کند. این روش در انرژی شبکه صرفه جویی می‌کند، طول عمر شبکه مطابق با مزایای شبکه حسگر بی سیم را ارتقاء می‌بخشد.

لایه عمومی پلت فرم دستگاه زیرین را از رویه بهم پیوسته جدا می‌کند. هر زیر سیستم به طور مستقل عمل نمی‌کند، که می‌تواند مدیریت و پیوند زیر سیستم‌های مختلف را به راحتی پیاده سازی کند. علاوه بر این اگر محیط شبکه اجازه می‌دهد، لایه عمومی باید به یک ابر اضافه شود. این سیستم مدیریت یکپارچه را برای ساختمانهای مختلف، مناطق مختلف و یا حتی شهرهای مختلف اجرا می‌کند. با توجه به داده‌ها ماینینگ و مقایسه عرضی، این سیستم سیاست مدیریت موثرتر و کم مصرف‌تری را ایجاد می‌کند.
لایه کاربردی هوشمند می‌تواند سفارشی سازی برنامه مدیریت شخصی را مطابق با ویژگی ساختمان خاص پیاده سازی کند، بنابراین برنامه تمایز را مطابق با مدیریت واحد پیاده سازی می‌کند.