فرکانسهای 315 مگاهرتز، 433 مگاهرتز و 868 مگاهرتز معمولاً در ارتباطات بیسیم مورد استفاده قرار میگیرند و هر یک ویژگیها و کاربردهای خاص خود را به صورت جداگانه دارند. برای برد بیشتر و نفوذ بهتر در محیطهای داخلی، فرکانسهای پایین تر مناسب ترهستند، ولی برای انتقال دادههای با نرخ بالاتر و کمتر بودن خطر تداخل، فرکانسهای بالاتر میتوانند مناسب تر باشند. سنسورهای بیسیم با سیستم هاپینگ کد در دزدگیرهای شرکت مرکزی آژیر از امنیت و اطمینان بسیار بالایی برخوردار هستند و یکی از بهترین انتخابها برای محافظت از اماکن به شمار میآیند. این سنسورها به دلیل تغییر دائمی کدهای ارسال شده، امنیت بسیار بیشتری نسبت به سیستمهای کد ثابت دارند و سطح نفوذ پذیری و سوءاستفاده از سیستم را به حداقل میرسانند.
فرکانسهای 315 مگاهرتز، 433 مگاهرتز و 868 مگاهرتز معمولاً در ارتباطات بیسیم مورد استفاده قرار میگیرند و هر یک ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارند:
- کاربردها: این فرکانس معمولاً در کنترل از راه دور خودروها و سیستمهای امنیتی به کار میرود.
- مزایا: نفوذ بهتری در ساختمانها و موانع دارد و نسبت به فرکانسهای بالاتر، برد بیشتری در محیطهای داخلی فراهم میکند.
- معایب: پهنای باند باریک تری دارد، بنابراین ممکن است با دستگاههای دیگر تداخل داشته باشد.
- کاربردها: این فرکانس به طور گسترده در سامانههای خانههای هوشمند، دستگاههای اینترنت اشیاء (IoT) و ریموت کنترلها به کار میرود.
- مزایا: تعادلی خوب بین برد و نفوذ سیگنال ارائه میدهد و هنوز هم نسبت به تداخلات خارجی مقاوم است.
- معایب: مانند 315 مگاهرتز، خطر تداخل با دستگاههای مشابه در همان باند را دارد، زیرا این باند یکی از باندهای باز برای استفادههای صنعتی، علمی و پزشکی (ISM) است.
- کاربردها: بیشتر در اروپا و برای کاربردهای RFID و برخی کاربردهای پیشرفته تر IoT استفاده میشود.
- مزایا: در مقایسه با 315 و 433 مگاهرتز، پهنای باند وسیع تری ارائه میدهد که برای انتقال داده با نرخ بیشتر مناسب است.
- معایب: برد کمتری نسبت به فرکانسهای پایینتری چون 315 و 433 مگاهرتز دارد و نفوذپذیری آن در محیط های پرموانع کمتر است.
به طورکلی، انتخاب بین این فرکانسها به نیاز خاص پروژه و محدودیتهای محیطی بستگی دارد. برای برد بیشتر و نفوذ بهتر در محیط های داخلی، فرکانسهای پایین تر مناسب ترهستند، ولی برای انتقال دادههای با نرخ بالاتر و کمتر بودن خطر تداخل، فرکانسهای بالاتر میتوانند مناسب تر باشند.
در حوزه سیستمهای امنیتی و حفاظتی مثل دزدگیر اماکن، سنسورها و تجهیزات بیسیم معمولاً روی یکی از سه باند فرکانسی رایج ۳۱۵MHz، ۴۳۳MHz و ۸۶۸MHz کار میکنند. هرکدام این فرکانسها ویژگیها، مزایا و معایب خود را دارند که باید بهدرستی شناخته شوند تا بتوان بهترین انتخاب را انجام داد. در ادامه ضمن توضیح دقیق تفاوت این باندهای فرکانسی در سیستمهای امنیتی، به کاربردها و نکات مهم هرکدام میپردازیم.
در تصویر زیر میتوانید مقایسه هر سه باند را در کاربردهای بیسیم سیستم امنیتی مشاهده کنید:
در سیستمهای کنترل از راه دور و امنیتی، دو نوع روش برای رمزنگاری سیگنالها به منظور جلوگیری از سوءاستفاده و کپی کردن وجود دارد: سیستم کد لرنی (Learn Code) و هاپینگ کد (Hopping Code). این دو روش تفاوتهای اساسی در نحوه عملکرد و سطح امنیت دارند:
- نحوه عملکرد: در این سیستم، یک کد ثابت بین فرستنده (مثل ریموت کنترل) و گیرنده (مثل سیستم امنیتی خودرو) وجود دارد. هنگام راهاندازی سیستم، کد مورد نظر از ریموت به گیرنده آموخته میشود و برای تمامی دفعات بعدی که از ریموت استفاده میشود، همان کد ثابت ارسال میگردد.
- مزایا: سادهتر و ارزان تر در تولید و پیادهسازی است. همچنین استفاده ازآن آسان است، چون فقط یک بار نیاز به تنظیم و یادگیری کد دارد.
- معایب: امنیت کمتری دارد، زیرا اگر کسی کد ثابت را با یک اسکنر سیگنال شنود کند، میتواند به راحتی آن را تکرار کرده و سیستم را دستکاری کند. این مشکل با نام حمله بازپخش (Replay Attack) شناخته میشود.
بیشتر بخوانید: هاپینگ کد (Hopping Code) چیست؟ مزایا و اهمیت هاپینگ کد (Hopping Code)
- نحوه عملکرد: در این سیستم، هر بار که از ریموت استفاده میشود، یک کد جدید و متفاوت ارسال میشود. کدها به طور تصادفی و دینامیک تغییر میکنند، به گونهای که فرستنده و گیرنده از یک الگوریتم رمزنگاری مشترک برای تولید این کدهای جدید استفاده میکنند.
- مزایا: امنیت بسیار بالاتری دارد، چون کد هر بار تغییر میکند و حتی اگر فردی کد را شنود کند، کد شنود شده در آینده قابل استفاده نخواهد بود.
- معایب: نسبت به سیستم کد لرنی، کمی پیچیده تر است و ممکن است نیاز به تنظیمات بیشتر وسختافزار پیچیده تری داشته باشد.
نتیجهگیری
- اگر امنیت برای شما در اولویت است، هاپینگ کد به دلیل تغییر مداوم کدها و جلوگیری از حملات بازپخش گزینه بهتری است.
- اگر به دنبال سیستمی سادهتر و کم هزینهتر هستید، سیستم کد لرنی ممکن است کافی باشد، اما باید توجه داشت که امنیت آن پایینتر است
تکنولوژی سیستم های امنیتی شرکت مرکزی آژیر
سنسورهای بیسیم که در دزدگیر اماکن شرکت مرکزی آژیر استفاده میشوند و از سیستم هاپینگ کد (Hopping Code) بهره میبرند، دارای ویژگیهای امنیتی بسیار پیشرفته ای هستند که به جلوگیری از نفوذهای ناخواسته و حملات سایبری کمک میکنند. در این سیستم، هر بار که سنسور بیسیم سیگنال خود را به دستگاه مرکزی ارسال میکند، یک کد جدید و منحصر به فرد تولید میشود. این کدها با استفاده از الگوریتمهای رمزنگاری پیچیده تغییر میکنند.
افزایش امنیت
همانطور که قبلاً توضیح داده شد، هاپینگ کد از حملات شنود (Replay Attack) جلوگیری میکند. این بدان معناست که حتی اگر فردی موفق به شنود سیگنال سنسور شود، به دلیل تغییر مداوم کدها، قادر به استفاده مجدد از آن نخواهد بود.
کاهش تداخل
در سیستمهای بیسیم، احتمال تداخل سیگنالها با سایر دستگاهها وجود دارد. اما در هاپینگ کد، چون کد هر بار تغییر میکند، این خطر کاهش مییابد و اطمینان بیشتری از ارسال موفقیتآمیز سیگنالها وجود دارد.
افزایش انعطافپذیری
سنسورهای هاپینگ کد میتوانند در طیف وسیعی از محیط ها کار کنند، زیرا تغییر مداوم کدها باعث کاهش احتمال برخورد با سیستمهای دیگر و دستگاههای مشابه در نزدیکی محل میشود.
قابلیت اعتماد بالا
با توجه به اینکه هر سیگنال ارسالشده شامل کدی است که فقط برای همان لحظه معتبر است، اعتماد به سیستم برای جلوگیری از نفوذ و حملات سایبری افزایش مییابد. همچنین این سیستمها به گونه ای طراحی شدهاند که هماهنگی بین سنسورها و دستگاه مرکزی بدون خطا انجام شود.
نحوه عملکرد
سنسورهای بیسیم معمولاً در بخشهای مختلف محل نصب میشوند و هر یک از آنها با استفاده از یک ریموت یا دستگاه مرکزی، هنگام شناسایی حرکت یا وضعیت غیرعادی، یک سیگنال ارسال میکنند. در سیستم هاپینگ کد، این سیگنال هر بار دارای یک کد جدید است که گیرنده (دستگاه مرکزی) آن را شناسایی کرده و پاسخ میدهد. این کد بر اساس یک الگوریتم مشترک بین فرستنده و گیرنده تولید میشود که در هر بار تغییر میکند.
نتیجه
سنسور دزدگیر بی سیم با سیستم هاپینگ کد در دزدگیرهای شرکت مرکزی آژیر از امنیت و اطمینان بسیار بالایی برخوردار هستند و یکی از بهترین انتخابها برای محافظت از اماکن به شمار میآیند. این سنسورها به دلیل تغییر دائمی کدهای ارسالشده، امنیت بسیار بیشتری نسبت به سیستمهای کد ثابت دارند و سطح نفوذ پذیری و سوءاستفاده از سیستم را به حداقل میرسانند.
تفاوت اصلی بین این دو فرکانس در برد، پایداری سیگنال و کاربرد آنهاست. به طور کلی، فرکانس ۴۳۳ مگاهرتز به دلیل طول موج کوتاهتر، نفوذپذیری بهتری در موانع (مانند دیوار) دارد و در محیطهای شهری و پرتراکم که نویز و تداخل سیگنال زیاد است، عملکرد پایدارتری ارائه میدهد. در مقابل، فرکانس ۳۱۵ مگاهرتز معمولاً در فضاهای باز و با موانع کمتر، برد بیشتری دارد اما به تداخل حساستر است. انتخاب بین این دو کاملاً به محیط و نوع دستگاهی که استفاده میکنید بستگی دارد.
فرکانس در واقع تعداد تکرار یک موج (مانند موج رادیویی) در یک ثانیه است. واحد اندازهگیری آن هرتز (Hz) است. وقتی میگوییم مگاهرتز (MHz)، منظورمان میلیونها هرتز است. برای مثال، فرکانس ۴۳۳ مگاهرتز به این معناست که سیگنال رادیویی ریموت شما ۴۳۳ میلیون بار در هر ثانیه نوسان میکند. این عدد تعیینکننده مشخصات سیگنال مانند برد، نفوذپذیری و مصرف انرژی است.
این اعداد کدهای رمز یا مدلهای خاصی نیستند، بلکه فرکانس کاری دستگاه را نشان میدهند. هر دستگاه بیسیم مانند ریموت کنترل، دزدگیر یا جک پارکینگ برای ارسال و دریافت اطلاعات از یک فرکانس رادیویی مشخص استفاده میکند. عدد ۳۱۵ به معنای فرکانس ۳۱۵ مگاهرتز و عدد ۴۳۳ به معنای فرکانس ۴۳۳ مگاهرتز است. این فرکانسها مانند یک کانال ارتباطی اختصاصی عمل میکنند تا دستگاهها بدون تداخل با یکدیگر کار کنند.
برای کاربردهایی مانند دزدگیر اماکن و جک پارکینگ در ایران، فرکانس ۴۳۳ مگاهرتز به دلیل پایداری بیشتر در برابر نویز و تداخل، انتخاب رایجتر و بهتری است. در مناطق شهری که دستگاههای بیسیم زیادی وجود دارند، تداخل سیگنال (نویز) بیشتر است و فرکانس ۴۳۳ عملکرد مطمئنتری از خود نشان میدهد. فرکانس ۳۱۵ بیشتر در دستگاههای قدیمیتر یا در مناطقی با تراکم سیگنال کمتر استفاده میشود.
خیر، به هیچ وجه امکانپذیر نیست. هر دستگاه گیرنده (مانند برد اصلی دزدگیر یا جک پارکینگ) فقط برای دریافت سیگنال روی یک فرکانس خاص تنظیم شده است. اگر دستگاه شما با فرکانس ۴۳۳ مگاهرتز کار میکند، حتماً باید از ریموتی با همان فرکانس (۴۳۳ مگاهرتز) استفاده کنید. استفاده از ریموت با فرکانس متفاوت باعث میشود که سیگنال توسط گیرنده شناسایی نشود و دستگاه هیچ پاسخی ندهد.